Na alejach ujazdowskich mieści się neobarokowa kamienica, szczęśliwie ocalała z wojennych zniszczeń.
W jej wnętrzu skrywa się 110-metrowe mieszkanie, które dzięki klarownej koncepcji nabywcy, a także wiedzy i pasji utalentowanego architekta Piotra Łucyana, nabrała eklektycznej formy w paryskim wydaniu.
W momencie zakupu ta wyjątkowa przestrzeń była w złym stanie, a jej największe atuty przyćmione nietrafionymi przekształceniami rodem z lat 90. Na szczęście mieszkanie trafiło w dobre ręce, które postanowiły przywrócić w nim to, co najpiękniejsze.
Celem była aranżacja nowocześnie eklektyczna. W wyposażeniu zaczęły przeważać współczesne meble, okraszone artystycznymi akcentami, takimi jak obrazy czy rzeźby. To sposób stylizowania wnętrz inspirowany tym, jak paryżanie postępują z XIX-wiecznymi kamienicami z okresu wielkiej przebudowy miasta.
Z szacunku do zabytków
Po wejściu do holu wchodzimy do salonu, z którego na prawo przechodzi się do gabinetu, na lewo do kuchni – a z niej do łazienki gościnnej, zaaranżowanej w dawnym schowku. Po drugiej stronie przedpokoju mieści się niewielki pokój gościnny oraz sypialnia z przejściem do łazienki i do garderoby.
Poszanowanie dla zbytków to istotna kwestia zarówno dla inwestora, jak i architekta. Dzięki temu sztukaterie na suficie zostały pieczołowicie odrestaurowane przez uzdolnionych rzemieślników. Zrekonstruowano również niezwykle zdobne drzwi wejściowe.
Na podłodze ułożono parkiety taflowe z efektownym wzorem obwiedzionym gładką bordiurą. Pojawiły się również sztukateryjne płyciny na ścianach, podkreślone światłem kinkietów.
Na salonach
W przestrzeni dziennej najśmielej prezentuje się romans wątków historycznych i nowoczesnych. Do obiektów z historią należy unikatowy stolik kawowy z blatem z trawertynu, wsparty na wykonanych z orzecha tubach, wykonany na specjalne zamówienie pana domu.
Pod sufitem widzimy przyciągająca spojrzenia, niezwykłą lampę „Avia”zaprojektowaną przez słynną projektantkę Zahę Hadid.
W jadalni
W przestrzeni jadalnianej rozgościł się stół o obłych kształtach, wykończony marmurowym blatem.
Zabudowa kuchenna została wykonana z prostych, orzechowych form, a górne szafki to białe szafki z ryflowanymi frontami. Między jedną a drugą powierzchnię wprowadzono dyskretną okładzinę ścienną z praktycznego spieku kwarcowego.
Rzut okiem na gabinet
Gabinet został oddzielony od salonu za pomocą szklanej ściany. Uzyskany efekt podkreśla urok jednoprzestrzennych wnętrz.
Ścianę zdobi wykonana na specjalne zamówienie abstrakcja spod pędzla Dakoty Doroty Pawiłowskiej.
W gabinecie widzimy również minimalistyczną komodę, zwieńczoną dekoracyjnym posągiem — kopią antycznego popiersia.
Nieoczywista przytulność
Do sypialni wchodzimy przez przepiękne, odrestaurowane płycinowe drzwi. Uwagę przyciąga sufit pomalowany na czarno, który wbrew pozorom dodaje temu wnętrzu przytulności i podkreśla urok zdobnych sztukaterii i parkietu ułożonego w jodełkę francuską.
Nie sposób przeoczyć geometrycznego baldachimu łóżka, a także owalnych stolików rozmieszczonych przy łóżku.
Po drugiej stronie pomieszczenia widzimy komodę i pracę autorstwa Roberta Jaworskiego.
Wnętrze dopełnia również luksusowa ceramika i designerskie detale.
Wnętrze skąpane w luksusie
Główna łazienka posiada widoczny strop z rzędem spłaszczonych kolebek. Jednak tym razem nie został on pomalowany. Surowe cegły zostały jedynie oczyszczone i zaimpregnowane, by jawna stała się metryka budynku.
Niewielka łazienka gościnna ma sufit gładki, prosty i nowoczesny. Na posadzce zastosowano tzw. gorseciki, charakterystyczne dla warszawskiej architektury przed-, jak i powojennej.
W standard luksusowej kamienicy idealnie wpisuje się zastosowanie naturalnego kamienia: biało-szarego marmuru.
To mieszkanie, które czaruje luksusem i doskonałym gustem.
