Eteryczne piękno, uroki prozy życia i ponadczasowa moda, to kwintesencja twórczości Natalii Siebuły. Obcując z modą spod igły Natalii mamy okazję doświadczać zachwytu nad najdrobniejszym detalem, patrzeć na ukłon w kierunku sztuki i rozkoszować się wysmakowaną fotografią mieszającą się z architekturą i kobiecością, która pozwala by przeszłość mogła subtelnie przeplatać się z teraźniejszością.
Pozornie niewinna jak jej biel. Ale ma też swoją czarną wersję. Przyciąga spojrzenia swoim zdecydowanym, spiczastym kołnierzykiem. Kusząco odsłaniają nadgarstki jej awangardowe ozdobne mankiety. Tyle wystarczy, nie trzeba odsłaniać za wiele, by rozpalić zmysły.
Natalia Siebuła
Less waste w pięknym stylu
Projektantka sprzeciwia się fali nadprodukcji ubrań o krótkiej żywotności, stawiając tym samym na ponadczasowe fasony, jakość i dbałość o pełne uroku szczegóły takie jak plisy, czy ręcznie powlekane tkaninami guziczki. Większość krojów jest odszywana ręcznie w pracowni artystki. Natalia oddaje hołd tradycyjnej sztuce krawieckiej, chętnie poznaje potrzeby swoich klientek wykonując dla nich kreacje na specjalne zamówienie.
W asortymencie znajdują się jedynie takie modele, które zawierają w sobie kobiecość, elegancję i swobodę, po to by służyły przez lata, nigdy nie wychodząc z mody.
Ocalić od zapomnienia
Przeglądanie instagramowego profilu marki Natalia Siebuła to czysta przyjemność. Na fotografiach mamy okazję podziwiać dopracowane w każdym calu stroje, zintegrowane z tłem, który często okazuje się być architektoniczną perełką, której czasy świetności pomału odchodzą w niepamięć – w taki sposób został uwieczniony chociażby Kielecki Dworzec PKS, Sanatorium “Patria” czy Puławski Ośrodek Kultury “Dom Chemika”. Zwieńczeniem działań marki są dopieszczone opisy, pełne naturalności, oddające klimat panujący na fotografiach, a wręcz przenoszący w inny wymiar, dokładnie tak jak robią to książki.
Retro pierwiastki i impresjonistyczne opisy mają w sobie niezwykłą aurę, dzięki której celebrowanie i dostrzeganie codziennych przyjemności staje się jeszcze przyjemniejsze.
Niezależna. Pewna siebie. Po co tu przyjechała? Za kim? Za czym? Czy w złamanej bieli swojego garnituru pragnie wtopić się w tło z marmurów? Czy właśnie wystawia się na widok? Co chce zamanifestować? Czego wypatruje? O czym myśli?
Natalia Siebuła
