“Śladami Tamary Łempickiej. Tamara oczami Tatiany”

Poznaj fascynującą historię kobiety, która urodziła się, by być sławna.

 Moje obrazy będą zawsze wyróżniać się wśród setek innych.

Tatiana Łempicka
fot. L’editorial

Biografia Tamary Łempickiej pióra Tatiany de Rosnay jest napisana w ciekawej formie. Autorka opisuje życie bohaterki, zwracając się bezpośrednio do niej. Pokazuje więc Tamarę oczami Tatiany. 
Mam piętnaście lat, kiedy wkraczasz w moje życie. Nic o tobie nie wiem. Przeglądając czasopismo o sztuce, odkrywam twój autoportret za kierownicą zielonego Bugatti. Jesteś elegancka. Taka wyrafinowana.
Tak rozpoczyna się opowieść o najbardziej znanej malarce reprezentującej styl Art déco, najdroższej polskiej artystce i trzeciej najdroższej na świecie.

Tamara urodziła się w1898 roku jako Maria Gurwik-Górka w Petersburgu, ale w papierach podawała Warszawę. Jej matka pochodziła z polskiej zamożnej i wpływowej rodziny, ojciec zaś był rosyjskim Żydem. Miała zaledwie kilka lat, gdy ojciec opuścił rodzinę. Od tego momentu wychowywała się u dziadków.
Od dziecka była rozpieszczana i przyzwyczajona do luksusu. Jako ulubienica babci Klementyny często wyjeżdżała z nią za granicę, gdzie chadzały na koncerty i odwiedzały galerie sztuki.  Mała dziewczynka zachwycała się dziełami wielkich mistrzów.  Po powrocie do domu postanowiła, że zostanie sławna.
Odkryła w sobie artystycznego ducha, chodziła na lekcje rysunku. Jako nastolatka zmieniła styl ubierania się, żeby wyglądać starannie, bogato i wysublimowanie.
Posiadała charyzmę i swoisty urok, któremu ulegali zarówno mężczyźni, jaki i kobiety. Nie była specjalnie ładna, ale ubiorem i sposobem bycia wzbudzała zachwyt.  Kłamała, konfabulowała, zmyślała. Bywała na balach i rautach. Tam poznała swojego przyszłego męża Tadeusza Łempickiego. Urodziła swoje jedyne dziecko, Marie-Christine, którą nazywała Kizette.

fot. L’editorial
fot. L’editorial

W Rosji zaczęły się zamieszki, wybuchła rewolucja październikowa, potem I wojna światowa, Łempiccy, po zwolnieniu Tadeusza z aresztu, uciekli z Rosji i osiedlili się w Paryżu. Borykali się z dużymi trudnościami finansowymi.
Tamara wyprzedawała swoje kosztowości, które udało jej się potajemnie wywieźć z kraju. Siostra namówiła ją do malowania. Łempicka była samoukiem, ale dla doskonalenia warsztatu brała lekcje u jednego z paryskich kubistów. Pierwsze prace wystawione w 1922 spotkały się z ciepłym przyjęciem.
Tak zaczęła się droga artystki na parnas. Malarka chciała wrócić do luksusowych warunków, w których była wychowywana.
Z biegiem czasu coraz większe znakomitości zamawiały u niej portrety. Dużo pracowała i cały czas udoskonalała technikę. Pojawiły się pieniądze, coraz większe pieniądze, dzięki którym stać ją było na drogie, eleganckie stroje i wyrafinowaną biżuterię.
Zaczęła żyć bardzo intensywnie. Paliła pięćdziesiąt papierosów dziennie, piła alkohol, zażywała haszysz, kokainę. Romansowała z mężczyznami i kobietami. Cierpiała na tym jej rodzina.

Dni były za krótkie. Czasami wychodziłam wieczorem, wracałam o drugiej w nocy i malowałam do szóstej rano.

Po kilku latach mąż, mając wyskoków żony odchodzi do innej, żeni się, a Tamara długo nie może mu wybaczyć. Nie chce widzieć swojego hulaszczego trybu życia, egoizmu i egocentryzmu, to jej miało być dobrze, to ona miała być szczęśliwa. Zaczęła chorować na depresję, odstawiła pędzle i pogrążyła się w rozpaczy. Następnie poznała barona Roula Kuffnera, niezbyt przystojnego, ale szalenie bogatego, który na domiar pozwalał żonie na różne ekscesy.

Dobra passa powróciła, ale skończyła się wraz z wybuchem II wojny światowej i wyjazdem małżonków do USA. Tam rzuciła się w wir pracy, tworząc na zamówienia portrety oraz kopie wcześniejszych obrazów. Dzieła Łempickiej nie zachwyciły Amerykanów. Nie cenili jej jako artystki i jako człowieka. Miała opinię aroganckiej, zarozumiałej snobki. Kiedy zmarł baron Kuffner przestała wystawiać obrazy, mało udzielała się towarzysko, aż w końcu wyjechała do Meksyku, gdzie w Cuernavaca mieszkała aż do śmierci.
Zanim wyjechała – przekazała państwu francuskiemu 23 obrazy, które można obejrzeć w kilku miastach Francji.

Biografia jest wydana z dużą starannością edytorską, zamieszczono w niej zdjęcia bohaterki i jej rodziny, wiele obrazów Łempickiej oraz pięknych, klimatycznych fotografii wykonanych przez córkę biografki – Charlotte Jolly de Rosnay.

Gwiazda Łempickiej przygasła na wiele lat, ale ostatnio znów stała się popularna. Ceny jej obrazów sięgają kilkunastu milionów dolarów. Posiadaniem płócien artystki szczycą się takie gwiazdy jak np. Jack Nicholson, Barbra Streisand czy Madonna.

Recenzja: Dora Kosmala

Udostępnij ten artykuł
Tagi
Przygotuj dom na wiosnę. Przegląd pomysłów na dekoracje
27 marca 2024
Nareszcie nadeszła — wiosna, na którą większość z nas czekała z utęsknieniem. Przywitajmy ją w piękny...
Read More
Top 5 polskich instagramerek, które inspirują stylem
25 marca 2024
W morzu lifestylowych i modowych inspiracji znalazłyśmy dla Was prawdziwe perełki.Oto TOP 5 polskich instagramerek,...
Read More

polecamy